Jona die weigerde het pad te volgen dat voor hem lag, en koppig een andere weg insloeg. Pas toen er donder en bliksem en levensgevaar aan te pas kwamen, gaf Jona schoorvoetend toe.
Als kind vond ik Jona een vervelend ventje, dat zijn verdiende loon kreeg. Hoewel ik het wel sportief van hem vond om op te biechten dat hij waarschijnlijk de oorzaak van de heftige storm was, waarna hij overboord werd gemikt.
Tegenwoordig kan ik Jona ergens wel begrijpen: hij had zijn eigen plannen! Moet je die dan maar allemaal overboord gooien?
En ik vroeg me af: volg ík de weg die ik moet gaan? En zo ja, hoe kan ik dat dan weten? En hoe weet je of je op de verkeerde weg bent?
