Mijn vijf kinderen bemoeien zich voortdurend met elkaar. Dat leidt geregeld tot ruzies en gekwelde kreten als: 'Bemoei je er niet mee!' en 'Jij bemoeit je ook altijd overal mee!'
Maar zoals alles een keerzijde heeft, heeft hun bemoeizucht dat ook: en dat is dat ze zich ook erg om elkaar bekommeren. Toen bijvoorbeeld Piet laatst ziek was, lieten de anderen hem grootmoedig het tv-programma kiezen, een privilege waar ze elkaar normaal graag de koppen om inslaan.
Dus op de vraag: 'Ben ik mijn broeders hoeder?' luidt het antwoord van mijn kinderen een volmondig: 'Ja!'
En als moeder vind ik dat heel fijn. Ik hoop dat ze ook later, als ze volwassen zijn, zich nog zo om elkaar zullen bekommeren.