Textual description of firstImageUrl

Ontmoetingen met God

donderdag 24 maart 2011
Ik rende over een zandpad toen een auto mij luid toeterend passeerde. Verstoord keek ik op, en zag een mij onbekende malloot woest wuiven.
'Stomme mannen altijd,' mopperde ik binnensmonds.
Maar toen viel mij plotseling in: 'God is zeker in een lollige bui vandaag!' En ineens was ik niet meer geïrriteerd, maar glimlachte.

Want ik geloof graag dat iedereen een stukje 'God' in zich draagt, en is het niet prachtig hoe je God dan overal kunt tegenkomen? Het doet me denken aan het lied 'What if God was one of us?'.
Soms kom je hem tegen in de vorm van een lollige bestuurder van een auto, soms in een vriendelijke kassière, soms in de vorm van twee vogeltjes die blijmoedig om elkaar heen dansen.

En toen er een auto naast mij stopte, en een man naar buiten leunde met de woorden: 'Kunt u mij zeggen hoe ik bij de Stadsheidelaan moet komen,' trok ik mijn oordopjes uit mijn oren, en deed uitvoerig verslag.

En toen ik weer verder rende dacht ik bij mezelf: 'Ik hoop dat die meneer denkt: 'Wat was God vriendelijk vandaag.'

3 opmerkingen

  1. Goeie post zeg! Zo worden alle gewone ontmoetingen bijzondere ontmoetingen! Het is aan onze liefde voor elkaar dat we herkenbaar zullen zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben gek op dat liedje. Laat mij altijd 'dingen' relativeren.
    Wat hier armoede is bijvoorbeeld is rijkdom ergens anders. Zoiets maar dan met stemmingen.

    Als ik hardloop probeer ik altijd te glimlachen en krijg het altijd terug.
    Nu nog ook als ik niet hardloop...
    Gr,
    NZ

    BeantwoordenVerwijderen
  3. :-) ik denk ook vaak zo, ook tijdens mijn werk op de zaak :-)

    BeantwoordenVerwijderen