Ik geloof niet meer in God. Ik mis hem nog elke dag.

vrijdag 29 november 2013 1 opmerking
'Ik geloof niet meer in God. Ik mis hem nog elke dag.'

Dat zinnetje las ik laatst ergens, en het trof me.

Ik geloofde in God in de hemel, die hemel en aarde gemaakt had

Als kind geloofde ik in het klassieke beeld van God. Als een vriendelijke oude man, hoog in de hemel. Hij hield toezicht op de wereld, en zorgde er voor dat alles weer goed kwam. De God waarin ik als kind geloofde was een liefdevolle God. Een God die er altijd voor je was.

Het kómt niet altijd goed...

Dat beeld van God ben ik kwijtgeraakt. Het leven ís niet rechtvaardig, en het kómt niet altijd goed. En dat komt niet door God, maar gewoon door hoe het leven is.

Maar dat bééld van God, mis ik nog regelmatig. Want het was een veilig en fijn idee dat er daarboven iemand een oogje in het zeil hield. Evenals de belofte dat het uiteindelijk allemaal weer goed zou komen.

Veilig achterop, bij Vader op de fiets

Vandaag hoorde ik tijdens het hardlopen een lied van Paul van Vliet. Het heet 'Veilig achterop, bij vader op de fiets.' Paul van Vliet zingt over hoe veilig hij zich voelde. 'Vader wist de weg, en ik wist nog van niets'.

Het deed me ineens denken aan mijn Godsbeeld! Paul van Vliets lied is een lied van melancholie en verlangen. Naar veiligheid. Als je 'Vader' met een hoofdletter schrijft, heb je ineens het verlangen naar die almachtige, liefhebbende God die voor je zorgt.

Textual description of firstImageUrl

Kerken wanneer het jou uitkomt: internetkerk

woensdag 16 oktober 2013 1 opmerking
Ben ik eenmaal in de kerk, dan vind ik het best fijn. Maar om er te kómen. Dat valt niet mee.

Als ik op zondagochtend voor de keuze sta: ga ik hardlopen of ga ik naar de kerk, dan verliest de kerk het altijd.

Zondag is de enige rustdag

Anno 2013 is het leven vaak zo druk, dat zondag de enige dag is waar op er niets hoeft. Na de werkweek, is zaterdag in veel gezinnen een dag van praktische dingen in huis doen. En een dag waarop kinderen naar sportclubjes en wedstrijden moeten worden gereden.

Geen wonder dat op zondag veel mensen het liefst even niets doen. Alhoewel al die sportactiviteiten ook steeds meer oprukken naar de zondag, maar dit terzijde.

Kerken wanneer het jou uit komt

Dominee Fred zei in Radio Gelderland dat hij snapt dat mensen op zondag liever bij hun gezin zijn, of op het sportveld staan. (Dat laatste snap ik dan weer niet!) En daarom nam hij het initiatief tot een internetkerk: mijnkerk.nl. Daar vind je online kerkdiensten, verhalen, gebeden, je kunt er een kaarsje branden etc. Het is een soort online gemeente.

Je kunt de preken beluisteren wanneer het jou uitkomt. Een preek duurt ongeveer drie minuten. Want volgens dominee Fred kun je je boodschap ook best in drie minuten vertellen. Dat vind ik erg verfrissend!

Ik heb de website mijnkerk.nl bezocht, en ik vind het een prettige site. Het oogt rustig, en de filmpjes van dominee Fred zijn best inspirerend. En er zijn al best veel mensen actief!

Ik vind het een mooi initiatief! Ook al kan het natuurlijk niet een 'real life' gemeente vervangen.

Nieuwsgierig? Kijk dan op www.mijnkerk.nl

Mijn Kerk is een initiatief van de Protestantse Kerk in Nederland.
Textual description of firstImageUrl

Wat ik leerde van het verhaal van David

woensdag 11 september 2013 4 opmerkingen
Mijn oudste zoon is vorige week met een nieuwe opleiding begonnen. Hij moet nu 8 kilometer fietsen, en dan met de trein naar zijn nieuwe school. Onderweg moet hij ook nog een keer overstappen.

Als moeder vind ik dat maar spannend. En dus overlaadde ik hem met last minute moederlijke adviezen. En ik zette snel wat extra beltegoed op zijn mobieltje, stopte hem een portemonnee met kleingeld toe, en gaf hem een tas voor zijn boeken. En toen het regende legde ik zijn regenpak vast klaar, zodat hij niet de hele dag in natte kleren hoefde te lopen.

Maar mijn zoon vond al die dingen niet nodig. Hij slingerde zijn oude rugzak op zijn rug, en vertrok gewoon. Op zijn manier.
David

Plotseling moest ik toen aan het verhaal van David en Goliath denken. Toen David het tegen die grote reus moest opnemen, hees Saul hem in een groot harnas. Hij zette hem een bronzen helm op en deed hem een borstpantser aan. Want dat was de manier waarop Saul de strijd aan ging.

Maar voor David voelde het niet goed. Hij kon er niet eens in lopen. Het was zogezegd niet zijn stijl van aanpak.

David deed het op zijn eigen manier.
En die werkte uitstekend, zoals we allemaal weten.

Als moeder moet ik mijn zoon de kans en ruimte geven om de dingen op zijn manier te doen. Al mijn adviezen en spullen die ik hem wilde meegeven, waren als de bronzen helm en het borstpantser.

Ik moet vertrouwen hebben dat hij het kan op zijn eigen manier.
Net als David.

1 Samuel 17-58

'Toen hielp hij David in zijn wapenrusting; hij zette hem een bronzen helm op en deed hem een borstpantser aan. 39 Ten slotte gordde David zijn zwaard over zijn uitrusting en probeerde te lopen, want hij was er niet in geoefend. ‘Ik kan er niet in lopen,’ zei David tegen Saul, ‘ik ben er niet in geoefend.’ Hij trok alles weer uit, 40 pakte zijn stok, zocht in de beek vijf gladde stenen uit en stopte ze in zijn herderstas. Toen ging hij met zijn slinger in de hand op de Filistijn af.'
Textual description of firstImageUrl

Moderne Judas is een vrouw

zondag 11 augustus 2013 Comments
Ik vind het fascinerend hoe je soms bijbelverhalen terug ziet op onverwachte plekken! Zoals in de Deense serie Borgen.

Borgen

Borgen gaat over Birgitte Nyborg die minister president van Denemarken wordt. Behalve minister president is Birgitte ook echtgenote en moeder van twee kinderen. In het derde, en laatste seizoen van de serie is Birgitte niet langer minister president, maar werkt ze in het bedrijfsleven.

Discipelen

Dan besluit Birgitte om opnieuw de politiek in te gaan. Ze start een nieuwe partij, en verzamelt mensen om zich heen. Een van haar 'discipelen' is Nete Buch. Ze is jong, enthousiast, en één van Birgitte's grootste fans.

Nete Buch als moderne Judas

Toch is het Nete die Birgitte verraadt! En net zoals Judas Jezus verraadde om hij teleurgesteld in hem was, zo verraadt Nete Birgitte. Wanneer Birgitte andere keuzes maakt dan Nete verwacht, verraadt ze haar door partij geheimen door te brieven aan de vijand.

Wat Nete en Judas zo opvallend gemeenschappelijk hebben is dat ze juist de grootste fan waren van degene die ze verraden!

Ik vind dit een prachtig voorbeeld van de tijdloosheid van bijbelverhalen.
Textual description of firstImageUrl

Bijbel voor pubers: de Kijkbijbel!

woensdag 15 mei 2013 1 opmerking
Er zijn grenzen aan mijn vermogen om Zen te blijven als ik langdurig en hartelijk wordt uitgelachen.

En dus bracht ik na één lezing de Tienerbijbel snel weer terug naar de bibliotheek. Want ondanks de hippe tekeningen, was het taalgebruik ouderwets en werd God aangesproken met De Heere, met twee 'é's. Wanneer God met De Heere wordt aangesproken dan is er in de regel sprake van een streng Godsbeeld en Jezusverheerlijking. Dus ik kon het de kinderen eigenlijk niet eens kwalijk nemen dat deze tienerbijbel hen niet aansprak.

Maar toen zaten we dus zonder bijbel. Mismoedig keek ik naar de kinderbijbels in onze boekenkast. Welke was geschikt? De ene was te zwaar op de hand, de andere te breedsprakig, en weer een andere hadden we al tien keer gelezen. Toen viel plotsklaps een zonnestraal op De Kijkbijbel als een teken uit de hemel van De Heere.

Oké, eigenlijk viel mijn oog er toevallig op, maar dat klinkt zo saai. Nu lees ik dagelijks mijn pubers voor uit de Peuterbijbel, en het is een groot succes! De verhalen zijn kort genoeg voor hun minimale aandachtsspanne, en er zitten heel veel plaatjes in. En ík ben blij omdat de vertellingen in de Peuterbijbel heel efficiënt geschreven zijn, en de kinderen dus goed bekend worden met dit culturele en religieuze erfgoed. In korte zinnen, worden heel adequaat lange bijbelverhalen uit de doeken gedaan!

Wie had gedacht dat de Kijkbijbel zo geschikt zou zijn voor pubers?!
Textual description of firstImageUrl

Ik en de profeten

zondag 31 maart 2013 1 opmerking
'Geen profeet is in zijn eigen land geëerd,' gaat het gezegde, en daar denk ik dan maar aan als mijn kinderen mij weer eens uitlachen als ik hen trakteer op een bijbelverhaal.

Aangezien ik als moeder tegelijkertijd de kok, ober, serveerster en afwashulp ben, eet ik vaak nogal haastig. Daardoor ben ik meestal veel sneller klaar dan mijn kinderen. Het feit dat de kinderen ook nog eens veel tijd nodig hebben om met hun vingers alle groentes er uit te vissen helpt ook niet. En aangezien hun tafelconversatie maar matig is, verveel ik me dan, en krijg de neiging ze op te jagen.

Om dit te voorkomen lees ik ze dagelijks een verhaal uit de bijbel voor zo gauw ik mijn bordje leeg heb. Zo zorg ik ervoor dat hun bijbelkennis op peil is, en scoor bovendien punten als Goede Moeder. Maar het valt niet mee dagelijks hun gegiebel te trotseren…

Gelukkig had de bibliotheek gisteren eindelijk weer eens een hele nieuwe kinderbijbel: een Tienerbijbel om precies te zijn! Geschreven door ene Willem Vink. De voorkant ziet er in ieder geval veelbelovend uit. Ik ben benieuwd hoe deze bijbel gaat uitpakken.

Binnenkort dus een review!
Textual description of firstImageUrl

Gebeden die niet verhoord worden

dinsdag 26 februari 2013 2 opmerkingen
Eerder zong Brad Paisley er al over dat, ook al komen je wensen en verlangens niet uit, dat niet wil zeggen dat ze niet gehoord worden. En in onderstaande video zingt Garth Brooks prachtig over Unanswered Prayers.

'Sometimes I thank God for unanswered prayers 
Remember when you're talkin' to the man upstairs 
That just because he doesn't answer doesn't mean he don't care 
Some of God's greatest gifts are unanswered prayers'

Het is eigenlijk een variant op het Engelse gezegde: 'Be careful what you wish for, you just might get it'.

Het idee achter een gebed dat niet wordt verhoord, is dat achter dat ogenschijnlijke 'nee' een 'ja' schuilt voor iets anders. En die boodschap hoor je terug in Unanswered Prayers.


Textual description of firstImageUrl

De moderne tollenaar is een topman of bankier

donderdag 7 februari 2013 2 opmerkingen
Als kind was ik een echt Jezuskindje.

Dagelijks las onze schoolmeester uit de bijbel voor, en ook het verhaal van de tollenaar Zacheüs kwam voorbij. Zacheüs was een vervelend ventje dat anderen teveel belasting liet betalen, en hun geld vervolgens in zijn eigen zak stak. Maar in het bijbelverhaal is hij de underdog, voor wie Jezus opkomt.

Als Jezus op een dag naar zijn woonplaats komt, klimt Zacheüs die nogal klein is, in een boom om Jezus toch te kunnen zien. Tot verontwaardiging van alle brave mensen kiest Jezus dan juist Zacheüs uit om bij op bezoek te gaan. Zelfingenomen vond ik die mensen maar stom, en was ik vóór Zacheüs. Zoals ik al zei: ik was een echt Jezuskindje.

Maar nu las ik laatst ergens dat de moderne tollenaar de mensen zijn die bij de NS werken of bij de SNS bank. Die mensen die zichzelf dikke, vette bonussen toebedelen terwijl hun werk dat beslist niet verdient. En ik voelde de ergernis in mij oplaaien! Die lui verdienen het inderdaad niet om er uitgepikt te worden. Hoezo sympathiek, of underdog?

Het is veel makkelijker om sympathie te voelen voor de abstracte Zacheüs dan voor zijn moderne variant!

Misschien dat het zou helpen als ze in navolging van Zacheüs hun bonussen terug geven?

Het verhaal van Zacheüs (Lucas, 19: 1-10)

[1] Jezus ging Jericho in en trok door de stad. [2] Er was daar een man die Zacheüs heette, een rijke hoofdtollenaar. [3] Hij wilde Jezus zien, om te weten te komen wat voor iemand het was, maar dat lukte hem niet vanwege de menigte, want hij was klein van stuk. [4] Daarom liep hij snel vooruit en klom in een vijgenboom om Jezus te kunnen zien wanneer hij voorbijkwam. [5] Toen Jezus daar langskwam, keek hij naar boven en zei: ‘Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet ik in jouw huis verblijven.’ [6] Zacheüs kwam meteen naar beneden en ontving Jezus vol vreugde bij zich thuis. [7] Allen die dit zagen, zeiden morrend tegen elkaar: ‘Hij is het huis van een zondig mens binnengegaan om onderdak te vinden voor de nacht.’ [8] Maar Zacheüs was gaan staan en zei tegen de Heer: ‘Kijk, Heer, de helft van mijn bezittingen geef ik aan de armen, en als ik iemand iets heb afgeperst vergoed ik het viervoudig.’ [9] Jezus zei tegen hem: ‘Vandaag is dit huis redding ten deel gevallen, want ook hij is een zoon van Abraham. [10] De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was.’

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk

zondag 20 januari 2013 Comments
Als kind kreeg ik een duidelijke boodschap mee: 'Zorg dat je een goede opleiding krijgt.' En ter illustratie vertelden mijn ouders het bijbelverhaal van de talenten, waarbij de boodschap is dat je de talenten die je hebt meegekregen, niet mag verspillen maar goed moet gebruiken. En dat deed ik dus.

Hoe ik de carrièreladder beklom

Ik volgde zes jaar VWO, en koos vervolgens voor een studie psychologie aan de universiteit. Succesvol beklom ik de ladder, en nadat ik succesvol afstudeerde ging ik solliciteren. Maar na een jaar gaf ik voorrang aan een veel dieper en groter verlangen: kinderen en een groot gezin! En daar ben ik nog steeds blij om.

Niet alleen omdat ik dolblij ben met mijn kinderen, en het feit dat ik er fulltime voor ze kan zijn, Maar ook omdat het me een ander, onbekend talent bracht: bloggen!


Niet mijn wil geschiedde, maar uw wil

zaterdag 5 januari 2013 Comments
Volgens de Psychologie van de Levenskunst gaat het in het leven om het vinden van een balans tussen de maakbaarheid van het leven, en aanvaarden wat er is.

Tot op zekere hoogte kun je dingen in je leven soms beïnvloeden of veranderen, maar er zijn ook veel dingen waaraan je helemaal niets kunt doen! Vooral als dat geen leuke dingen zijn, vind ik het wel eens lastig om dat te accepteren. Dan heb ik een gevoel van verontwaardiging en denk: 'Ja maar, dát heb ik niet besteld!!!'

Niet mijn wil geschiedde, maar de uwe 

Het deed me denken aan de uitspraak 'Niet mijn wil geschiedde, maar uw wil', en hoe dit feitelijk hetzelfde zegt: aanvaarden wat er is. Dus als het buiten plenst terwijl ik had gerekend op stralende zonneschijn, dan oefen ik mezelf in het accepteren van wat er is.

Niet omdat ik denk dat God achter al die regen zit, maar omdat de uitspraak 'Niet mijn wil geschiedden, maar de uwe' een algemene levensinstelling weerspiegelt, waarvan ik denk dat die wijsheid en rust brengt.