Category: Religieuze overpeinzingen
Posts tonen met het label Religieuze overpeinzingen. Alle posts tonen
Textual description of firstImageUrl

Kerkdienst in coronatijd

zondag 8 november 2020 Comments

Kerkdienst

In deze wonderlijke tijden, waarin bestaande routines en structuren grotendeels wegvallen, kunnen kerkdiensten welkome plekken zijn om even te schuilen te midden van het tumult.

De kerk kan een plek zijn om even op adem te komen, je te bezinnen, en je omringd te weten met mensen die dat verlangen delen.

Kerkdienst in coronatijd

Ook kerkdiensten zijn wel een beetje anders in coronatijd. Zo kunnen er niet meer dan 30 mensen bij een dienst zijn, en moet je je van te voren opgeven.

Maar sommige veranderingen vind ik eigenlijk best fijn.

Koffie bij binnenkomst

Zoals de indeling in de kerk van de Vrijzinnige Geloofsgemeenschap in Varsseveld. Om de 1,5 meter afstand te waarborgen zijn de stoelen bij tafels gezet, wat een gezellig en huiselijk effect geeft.  En bij binnenkomst krijg je nu een kopje koffie!

Wat mij betreft houden ze de inrichting en het kopje koffie aan het begin van de dienst er permanent in!

Hoe ervaar jij de kerk in coronatijd?

Textual description of firstImageUrl

God is iets wat tussen mensen gebeurt

zondag 4 oktober 2020 Comments
Relimam

Ds. Klaas Hendrikse maakte jaren jaar geleden veel los met zijn boek 'Geloven in een God niet bestaat'.

Nu is hij opnieuw in het nieuws vanwege zijn tweede boek met de opruiende titel God bestaat niet, en Jezus is zijn zoon.

Waarom bent u nog dominee?!


In een interview in de Trouw vraagt de interviewer waarom hij nog dominee is, gezien zijn kritiek op de kerk. Hendrikse erkent dat hij moeite heeft met de kerk als instituut, maar legt op ontroerende wijze uit waarom hij er nog is:

'Dat ik bij een gemeentelid op bezoek kan komen en kan zeggen: hier ben ik, ik heb de tijd en het kost niks. Dat is toch prachtig? Daarom blijf ik.'

En daarmee bewijst Hendrikse wat mij betreft de stelling uit zijn eerste boek, namelijk dat God iets is dat tussen mensen gebeurt.

Het moet toch heerlijk zijn als iemand dat tegen je zegt, en er op die manier voor je is?!
Textual description of firstImageUrl

Du lieber Gott, komm doch mal runter

dinsdag 7 juli 2020 Comments
Du lieber Gott

Ik ben niet zo'n fan van de Duitse taal, maar Stefan Sulke's lied 'Du lieber Gott, komm doch mal runter' vind ik prachtig.

Alleen al het vertrouwelijke 'du' als hij God aanspreekt, en de tip dit keer niet 'der Junior' te sturen.

De versie die ik luister is meer verstild, dan de versie in onderstaand filmpje, maar dit was de enige die ik online kon vinden. En de tekst blijft prachtig.

Du lieber Gott, komm doch mal runter


Lees de tekst, luister en geniet!


Du lieber Gott, komm doch mal runter und schau dir die Bescherung selber an.
Du lieber Gott, komm doch mal runter, ich schwör dir, dass man hier verzweifeln kann.
Doch schick uns diesmal nicht den Junior her
Das ging beim letzten Mal schon schief
Du solltest’s machen so wie vorher
Als Moses durch die Wüste lief

Die Erde ist zwar noch in vollem Gange
Doch gibt’s hier viel Allotria
Drum warte bitte nicht zu lange
Sonst is se plötzlich nicht mehr da
Du lieber Gott, komm doch mal runter und schau dir die Bescherung selber an.
Du lieber Gott, komm doch mal runter, ich schwör dir, dass man hier verzweifeln kann.

Du lieber Gott, komm doch mal runter und schau dir die Bescherung selber an.
Du lieber Gott, komm doch mal runter, ich schwör dir, dass man hier verzweifeln kann.
Doch schick uns diesmal nicht den Junior her
Das ging beim letzten Mal schon schief
Du solltest’s machen so wie vorher
Als Moses durch die Wüste lief
Du lieber Gott, komm doch mal runter und schau dir die Bescherung selber an.
Du lieber Gott, komm doch mal runter, ich schwör dir, dass man hier verzweifeln kann.
Die Erde ist zwar noch in vollem Gange
Doch gibt’s hier viel Allotria
Drum warte bitte nicht zu lange
Sonst is se plötzlich nicht mehr da

Textual description of firstImageUrl

Adam waar ben je? Mens waar ben je?

zondag 7 juni 2020 Comments

'Adam waar ben je?' vroeg God. Adam had van de verboden appel gesnoept, en zich daarom beschaamd verstopt.

Maar onder de vraag 'Adam waar ben je?' schuilt een diepere vraag.

Mens waar ben je?
Deze vraag wordt vaak geïnterpreteerd als een vraag naar je verantwoordelijkheid. Neem je die? Ben je er genoeg voor andere mensen?

Maar er is ook een andere interpretatie, die mij meer aanspreekt. Namelijk de vraag 'Mens waar ben je?' als uitnodiging om tot jezelf te komen.

Mens waar ben je?


Het is een vraag die ik mezelf tegenwoordig elke ochtend stel. Na mijn dagelijkse hardlooprondje mediteer ik 10 minuten met behulp van de Headspace app. In die tijd probeer ik tot mezelf te komen. Mezelf tegen te komen. Zodat als God zou vragen: 'Mens waar ben je?' ik met vertrouwen kan antwoorden:

'Ik ben hier.' 

Maar dat valt niet altijd mee.

Ik ben mezelf om de haverklap kwijt


In het rumoer van het leven van alledag ben ik mezelf om de haverklap weer kwijt. Soms verlies ik mezelf al als ik na het mediteren weer naar binnen loop. Ik haal nog niet eens de deurklink, of ik ben al weg bij wie, en waar ik ben.

Dat moet niet alleen God zoeken waar ik ben. Ik moet zelf ook eerst even kijken, en zoeken.

Maar dat geeft niet.

Het feit dat ík zoek, me bewust wordt van het moment dat ik er weer niet ben, is voldoende. Want dat is ook het moment dat ik denk: 'Ah, daar ben ik weer.'

Mens waar ben je?

Waar ben jij?


Textual description of firstImageUrl

Niet de Vallei van de Schaduw des Doods maar de greppel in de weg

zondag 17 mei 2020 Comments

Soms beweeg ik mij door de dagen, en voel ik me sterk en vaardig. Maar dan gebeurt er iets kleins, of er gaat iets mis, en acuut krijg ik dan het gevoel dat ik er hélémaal doorheen zit.

Dat het allemaal teveel is, en dat het al heel lang teveel is.

Wat is dat voor wonderlijke overgang?

Hoe kan ik van goed en sterk, zo snel verzanden in een gevoel van hopeloosheid?

In haar boek Liturgie van het alledaagse beschrijft priester Tish Harrison Warren precies dit verschijnsel.

'Als de dag mij toelacht en alles volgens plan verloopt, lijk ik een redelijk goed mens. Maar kleine dingen gaan fout en onderbroken plannen openbaren wie ik ten diepste ben.'

Niet de Vallei van de Schaduw des Doods maar de greppel in de weg

Ze vervolgt:

'Deze onaangekondigde onthullingen op mijn dag zijn niets vergeleken bij het immense lijden in ons leven en in de wereld om ons heen.

Er zijn mensen die elke dag geconfronteerd worden met diepe, ondraaglijke pijn; chronische pijn, hartverscheurend verlies, wanhoop. In mijn eigen leven zijn er tijden van grote zorgen geweest. Maar daar gaat het hier niet over.

Dit is niet de Vallei van de Schaduw des Doods.  Dit is de greppel in de weg van de kapotte dingen en de verloren voorwerpen, de kuil van hopeloosheid en ongewenste onderbreking.'

Hoe dan verder?


Hoe ga je verder vanuit dat gevoel dat het allemaal teveel is? Volgens Tish bieden dit soort momenten de mogelijkheden tot 'vorming'. Onder de heftige reactie gaan wel degelijk reële angsten schuil.

Ze maken je valse hoop en valse goden zichtbaar.

Tegenvallers zijn volgens Tish dus mogelijkheden jezelf beter te leren kennen. De momenten waarop het tegenzit, en je acuut in een diep dal belandt, zijn de momenten waarop je iets over jezelf kunt leren.
Textual description of firstImageUrl

Wat heb je aan God in tijden van corona?

maandag 13 april 2020 Comments
Hieronder Gerko Tempelman over de vraag:

'Wat heb je er iets aan om in God te geloven in tijden van corona,' en zijn antwoord: 'Je hebt er helemaal niks aan.' 

En volgens Gerko hebben we dát juist nodig als moderne mensen.

 
Textual description of firstImageUrl

Nou gaat me de lamp uit! De 5 dwaze meisjes

zondag 1 maart 2020 Comments
bijbel

Twee maal vijf meisjes wachten op de komst van de bruidegom. Als hij komt dan gaan ze met hem mee naar het huis van de bruid. Daar staat alles klaar voor het grote feest. Maar het wachten duurt wel heel erg lang. Het wordt avond, het wordt donker en de één na de ander valt in slaap. Terwijl ze slapen gaan ook hun lampjes uit, één voor één. Maar midden in de nacht, dan schrikken ze wakker. De bruidegom komt! Vijf van hen brengen snel hun lampjes op orde. Zij hebben nog wat olie bij zich. Hun lampen zullen straks staan te branden in de feestzaal. Maar de lampen van die andere vijf - blijven uit.  Matteüs 25: 1 - 13

Ik vond de 5 dwaze meisjes altijd maar dom


Het verhaal van de vijf dwaze en de vijf wijze meisjes heeft altijd erg tot mijn verbeelding gesproken. In gedachten zag ik ze al zitten met hun olielampjes, en ik vond de vijf dwaze meisjes erg dwaas omdat ze er geen rekening mee hadden gehouden dat het lang kon duren, en dat ze dus niet genoeg olie bij zich hadden. Zelfingenomen bedacht ik dat zoiets mij niet zou overkomen! Of toch wel...

Eckhart Tolle biedt een bijzonder interessante interpretatie van dit bijbelverhaal.

Eckhart Tolle's interpretatie van de 5 dwaze meisjes


De vijf dwaze meisjes zijn 'onbewust' ze zijn niet aanwezig in het nu. Hun gebrek aan olie symboliseert hun gebrek aan bewustzijn.

De vijf wijze meisjes daarentegen hebben wel genoeg olie = bewustzijn om hun lamp brandend te houden = aanwezig te blijven.

Volgens Eckhart Tolle gaat de gelijkenis van de vijf dwaze en vijf wijze meisjes over de mogelijkheid in een volkomen nieuwe staat van bewustzijn te leven. Een toestand waarin al je aandacht is gevestigd op het Nu.

'Er blijft niets over voor dagdromen, denken, herinneringen, verwachten. Er is geen plaats voor spanning of angst, alleen maar alerte aanwezigheid. Je bent aanwezig met je hele Zijn, met elke cel van je lichaam.'

Het geeft een heel nieuwe betekenis aan de uitspraak: 'Nu gaat me de lamp uit'!
Textual description of firstImageUrl

Accepteren wat er is: 'Uw wil zal geschieden'

zondag 5 januari 2020 Comments

Ik vind het een prachtige manier om in het leven te staan: accepteren wat er is.

Vooral als alles goed gaat, kan ik me hier erg in vinden. Dan sta ik open voor wat het leven me voorschotelt. Maar o wee, als er iets vervelends gebeurd of als het moeilijk wordt: dan is mijn overheersende gevoel toch vooral: 'Maar dát heb ik niet besteld!'  Dan blijk ik lang niet zo 'verlicht' te zijn als ik in voorspoedige tijden dacht.

Je gedachten bepalen je ervaringen


De filosoof Epictetus zei 200 jaar geleden: 'Niet de omstandigheden veroorzaken ons leed, maar hoe wij er tegenaan kijken.'

Een prachtig voorbeeld vind ik Kerstmis! Nog niet eens zoveel jaar geleden vond ik Kerstmis echt afschuwelijk. Ik zag tegen die twee dagen op, en slaakte een zucht van opluchting als ze voorbij waren. Maar tegenwoordig vind ik datzelfde Kerstmis best oké. Aan de omstandigheden is niets veranderd, maar blijkbaar ongemerkt wel aan mijn manier van naar Kerstmis kijken.

Wat is dat voor raar bultje? Is het... kanker?!


Een ander voorbeeld is het rare bultje dat ik plotseling aan mijn rechtermiddelvinger ontdekte. Het baarde me grote zorgen, en in mijn gedachten was ik al bijna dood en begraven. Een doktersbezoek bracht licht in de duisternis: het bultje kan geen kwaad. Het zit er dus nog steeds, maar nu ik weet dat het onschuldig is, kijk ik er anders naar.

Het is me dus wel duidelijk geworden dat mijn gedachten een bepalende rol spelen op de manier waarop ik de omstandigheden ervaar. En vaak denk ik dat die omstandigheden anders zouden moeten zijn. Als ik bijvoorbeeld een mailtje krijg van de mentor van mijn oudste zoon met het bericht

Dus in plaats van er van alles over te denken, streef ik er naar het simpelweg te laten zijn. En in de bijbel las ik dezelfde boodschap:

'Niet mijn wil, maar uw wil zal geschieden.'

Textual description of firstImageUrl

Het is zaliger om te geven dan te ontvangen

zaterdag 28 september 2019 Comments
het is zaliger om te geven dan te ontvangen

Als kind interpreteerde ik de tekst 'Het is zaliger om te geven dan te ontvangen,' altijd als 'Het is beter om te geven dan te krijgen.'

Maar nu ik volwassen ben, denk ik regelmatig: 'Volgens mij is het letterlijk zaliger om te geven, dan te ontvangen.'

Ik vind het letterlijk zaliger om te geven


Want ik geef veel liever dan dat ik ontvang. Als ik teveel of te vaak ontvang, dan voel ik me ongemakkelijk. Dan krijg ik het gevoel dat ik iets moet doen om de balans te herstellen. Dat is 'achter sta' als het ware. Ik worstel hier regelmatig mee, en probeer bewust ook open te staan om te ontvangen.

Soms kom je dan een tekst tegen die helpt.

Zo'n tekst kwam ik tegen in het boek Leegte achter dingen van Claartje Kruijff. Claartje is theoloog en predikant in de vrijzinnige oecucumenische Dominicuskerk in Amsterdam.

Als ontvanger geef je ook!


Claartje schrijft over haar sterke, onafhankelijke moeder die haar heup breekt en daardoor ineens hulpbehoevend. Claartje schrijft dat ze haar kans pakte:

'Nu ben ik aan de beurt!' zei ik tegen haar. 'Nu mag ik voor jou zorgen.' 
En als haar moeder tegensputtert dat Claartje het veel te druk heeft, zegt Claartje dat hulp ontvangen ook geven is. Dat vond ik een echte eye opener.

Want inderdaad: feitelijk ben je als ontvanger de andere kant van de munt. Zonder jou als ontvanger, kan de gever immers niet geven! Jij kent misschien ook wel dat prettige gevoel nadat je iets goeds voor een ander hebt gedaan. Dat gevoel kun je alleen maar krijgen als de ander je gebaar aanneemt.

Kunnen ontvangen is belangrijk


Dit deed me denken aan een voorval met een vriendin, die aanbood de koffie voor een andere vriendin te betalen. Die vriendin wilde dat niet, en was zeer afhoudend. Er ontstond een heel ongemakkelijk situatie doordat de potentiële ontvanger weigerde te ontvangen. Het is 30 jaar geleden, en ik herinner me het ongemak nu nog.

Een ander voorbeeld staat in Claartjes boek. Over een asielzoeker die een warme winterjas afwijst, omdat hij ze niet mooi genoeg vind. Ze schrijft:

'Het was makkelijker voor ons goedbedoelende vrijwilligers geweest als hij ons vol dankbaarheid had aangekeken en een jas had uitgezocht. Maar het lukte hem niet. Ik voelde opeens zijn verdriet en onmacht. Het maakte mij verdrietig. Ik voelde dat ik niets te geven had.' 

Tot slot: kan ik nu voortaan makkelijker ontvangen?


Het idee dat ik als ontvanger 'in de min' sta zit diep in mij verweven. Maar ik ga zeker proberen om wat meer gracieus te ontvangen en op die manier te geven.

Meer weten?



Het is zaliger te geven dan te ontvangen. (Handelingen. 20,35)

Hoe denk jij over ontvangen en geven? 
Textual description of firstImageUrl

Moed is de openheid waarmee je de mening van een ander durft te onderzoeken

zondag 15 september 2019 Comments

'Moed is de openheid waarmee je de mening van een ander durft te onderzoeken.'

Dat was de tekst op de voorkant van de liturgie, en het thema van de kerkdienst die ik bijwoonde.

Moed


De voorganger las het verhaal van de twaalfjarige Jezus in de tempel uit Lucas 2: 41-52. Daarin raken Maria en Jozef Jezus kwijt. Hij blijkt te zijn achtergebleven, en zit gewoon te praten, terwijl zijn ouders doodsangsten uitstaan.

Als moeder van vijf kinderen kan ik me de angst van Jozef en Maria levendig voorstellen! En dan zit dat kind ook nog eens onbekommerd te kletsen! Sterker nog, hij snapt niet waar je zo moeilijk over doet.

Maar de voorganger vergeleek de 12-jarige Jezus met ons zelf, en Maria en Jozef met onze omgeving, en de waarden en normen die we hebben ingeslikt. In dit verhaal maakt Jezus zich voor het eerst los van zijn omgeving, en heeft de moed om nieuwe meningen en ideeën te verkennen.

Jezelf openstellen voor andere zienswijzes


Ik houd ervan als bijbelverhalen op deze manier worden geïnterpreteerd! Ik vind het leerzaam en inspirerend. Oprecht openstaan voor de mening van een ander, en bereid zijn je eigen oordeel op te schorten en te luisteren naar de visie van een ander is niet altijd even makkelijk. Maar het is iets dat ik zeker belangrijk vind!

De moed om je waarden en normen tegen het licht te houden


Het tweede verhaal dat de voorganger vertelde ging over een 80-jarige man, die dagelijks zijn dementerende vrouw bezoekt in het verpleeghuis. Zijn vrouw herkent hem niet meer, maar hij bezoekt haar trouw elke dag. En nu is hij toch verliefd geworden op een dame die hij tegenkwam in het verpleeghuis...

De 80-jarige man worstelt nu met zichzelf. Hij voelt zich schuldig. Zijn vrouw is er immers nog. Wat moet hij met die verliefde gevoelens? Mag hij ernaar handelen? Of moet hij ze onderdrukken?

De voorganger trok een parallel met het verhaal over de twaalfjarige Jezus. Deze meneer wordt uitgenodigd om zijn waarden en normen tegen het licht te houden, en te kijken of ze misschien aanpassing behoeven.

Moed in de praktijk


Na de kerkdienst is er altijd koffie drinken. Ik had daar nog nooit aan meegedaan bij de Vrijzinnigen. Maar door het thema 'moed,' besloot ik om het dit keer gewoon eens te proberen!

En verder neem ik het idee van moed als openheid om de mening van anderen te onderzoek met mij mee in mijn dagelijks leven.

Het was weer een fijne dienst, waar ik beslist wat wijzer én moediger van ben geworden : )
Textual description of firstImageUrl

Wat we kunnen leren van het verhaal van de bezeten man uit Lukas 8

zondag 30 juni 2019 Comments

De bezeten man

Tijdens de kerkdienst van afgelopen zondag ging de preek over een bezeten man.

'Toen Hij aan land gegaan was, kwam Hem een man uit de stad tegemoet, die door boze geesten bezeten was, en sinds lang had hij geen mantel meer aan en woonde niet in een huis, maar in de graven.'

Wat we kunnen leren van dit verhaal


Ik vond de uitleg van de voorganger erg mooi. De bezeten man was gevangen door zijn demonen. In de uitleg trok de voorganger een parallel met piekergedachten. Met dwangmatig ergens aan moeten denken, en daar niet van los kunnen komen.

Dat vind ik zeker herkenbaar. Ik kan me erg zorgen maken over iets, bijvoorbeeld over de tandarts. Een ander zegt:

'Joh, waar maak je je in vredesnaam druk over! Wat stelt dat nou voor, de tandarts.' 

En dan hebben ze gelijk. Het stelt ook niets voor. Maar die wetenschap helpt niet. Ik ben als het ware bezeten van mijn angst voor de tandarts, en moet er steeds aan denken. Ik kan me er niet van losmaken.

Loskomen van je 'demonen' kan pijn doen


Tegelijkertijd zijn je demonen, zorgen, piekergedachtes etc. bekend terrein. Ze zijn vertrouwd. Dus hoewel je er last van hebt, is het nog niet eenvoudig om je ervan los te maken. Vandaar ook dat de bezeten man roept:

'Ik smeek u, dat gij mij niet pijnigt'.

Iedereen die wel eens in therapie is geweest, kan dit denk ik bevestigen. Om verder te komen, is het soms nodig om dingen onder ogen te zien en lós te laten. Dat kan een pijnlijk proces zijn.

Iedereen was bang voor deze man. Maar de voorganger benadrukte dat Jezus de man om zijn náám vraagt. Om wie hij is. Hij zoekt de mens achter de demonen.

Het verhaal in een notendop van 2 minuten


In onderstaand filmpje het verhaal even in een notendop!



Er is hoop!


De boodschap van het verhaal over de bezeten man is er één van hoop. Het is mogelijk om je los te rukken van de demonen die jou in hun greep hebben. De vraag is alleen: hoe doe je dat?

Ik denk dat stap 1 is om ze te herkennen als wat ze zijn: demonen, dwanggedachten die jou in hun greep hebben. De volgende stap is om een stapje terug te doen, en je demonen van een afstandje te bekijken. Op dat moment plaats je ze als het ware al buiten je.

Headspace 


Wat mij hierbij erg helpt is Headspace. Dat is een meditatie app, die je helpt om de plek van stilte in jezelf/God te (her)vinden. Dit past ook goed bij het leiden van een eenvoudig leven.

Zelf lezen?


Geen bijbel in huis? Hier is een link waar je het verhaal van de genezing van de bezeten man online kunt lezen.
Textual description of firstImageUrl

Geloven in een god die niet bestaat

zondag 16 juni 2019 1 opmerking

Geloven in een God niet bestaat, dat is de titel van het boek van de atheïstische ds. Klaas Hendrikse. Dat zijn al zoveel paradoxen in één zin, dat ik het boek wel moest lezen!

Ds. Klaas Hendrikse beschrijft op zeer humoristische wijze hoe het heersende godsbeeld tot stand is gekomen, en toont heel effectief aan, dat God als almachtige heer, die vanuit een riante troon in de hemel op ons neerkijkt, niet bestaat. Om dit uit te leggen vergelijkt Hendrikse God met een appeltaart:

'Uit gesprekken en publicaties leid ik af dat veel collega-theologen en predikanten het ermee eens zijn dat God geen appeltaart is. Voor de meesten schijnt dat iets anders te zijn dan rechtuit zeggen dat God dus niet bestaat. Er wordt op soms onnavolgbaar creatieve wijze om de hete brij heen gedraaid. Bijvoorbeeld: 'God is zo groot dat Hij niet hoeft te bestaan.' Met alle respect hoor, maar dat noem ik bellen blazen. Dat God bestaat wordt niet bevestigd of ontkend, maar in nevelen gehuld. Zo blijft de godgeleerde buiten schot, snapt God zelf nauwelijks meer of hij nu wel of niet bestaat, en begrijpen gewone mensen er helemaal niets meer van.'

Geloof ≠ geloven


Hendrikse maakt onderscheid tussen geloof en geloven. Geloof omschrijft hij als een opvatting die je kunt hebben, geloven noemt hij een manier van zijn: je bent of leeft gelovig.

Geloven is je manier van leven: hoe ga jij om met wat er gebeurt, hoe handel je en vanuit welke overtuiging. God is maar een woord, en om te geloven heb je het niet nodig. Het gaat om wat eronder ligt aan ervaring.

Hendrikse roept de kerk op haar oogkleppen af te gooien en zich open te stellen voor nieuwe geluiden en een nieuwe taal.

'Stel je voor, je weet van niets en je vraagt: 'Is hier ook een wc?' En je krijgt als antwoord: 'Ja, naast de consistoriekamer, ziet u daar de kerkrentmeester die bij het liturgische centrum staat te praten met de tertius van het breed moderamen van de classis?' Dan heb je toch al lang in je broek geplast?'

Ik vind dit boek in alle opzichten een aanrader: het leest prettig, ik barstte regelmatig in lachen uit, en ik heb er veel van geleerd. Wat wil een mens nog meer!


Praktische informatie over Geloven in een God die niet bestaat


Geloven in een God die niet bestaat is voor 20,- te koop bij bol.com.


Textual description of firstImageUrl

Brief van God - Letter from God: bemoediging

zondag 12 mei 2019 Comments

Ik vind Teea Goans lied 'Letter from God' erg mooi.

Vanwege de melodie maar meer nog vanwege de lyrics. De boodschap dat je 'het verschil' kunt maken: door in je directe omgeving een goed mens te zijn, draag je bij aan het grote geheel! Daarnaast luister ik er ook graag naar in moeilijke tijden. Ik vind het bemoedigend.

Luister zelf!

Letter from God


Textual description of firstImageUrl

Waar moet dat eindigen...

zondag 5 mei 2019 Comments

Waar moet dat naar toe als zelfs de Boeddha zich overgeeft aan de lokroep van de smartphone ; )



















Textual description of firstImageUrl

Zegen aan het eind van de kerkdienst

zondag 14 april 2019 Comments
De zegen
De zegen aan het eind van een kerkdienst vind ik altijd weer een mooi en belangwekkend moment. Het voelt als een stukje veiligheid dat ik meekrijg voor de week die voor me ligt; een soort hand op mijn schouder.

De zegen aan het eind van de kerkdienst


Hieronder de zegen zoals ik die recent hoorde:

'De Eeuwige zij voor u om u de weg te wijzen.
De Eeuwige zij achter u om u in de rug te sterken.
De Eeuwige zij naast u als een goede vriend.
De Eeuwige zij om u heen als een beschermende mantel.
De Eeuwige zij in u als liefde en vrede.'
Textual description of firstImageUrl

Kernkwaliteiten in de bijbel!

zondag 24 maart 2019 Comments

De bijbel is een boek waar je telkens nieuwe dingen in ontdekt. Zaken waar je eerst overheen las, krijgen later in je leven plotseling nieuwe betekenis.

Kernkwaliteiten, valkuilen en allergieën


Neem nou het fenomeen kernkwaliteiten. Kernkwaliteiten zijn je positieve eigenschappen. Zo geloof ik graag dat één van mijn kernkwaliteiten 'daadkracht' is. Maar zo'n kwaliteit kan tegelijkertijd je valkuil zijn. In mijn geval verandert mijn daadkracht nog wel eens in 'wild' en 'onbezonnen' gedrag.

Hieronder het idee van de kernkwaliteiten in beeld:

Mijn allergie


Wanneer een ander doorschiet in zíjn of háár kwaliteit, dan kan dat enorme irritatie oproepen. Dat is dan je allergie. Zo krijg ik vlekken in mijn nek van mensen die enorm de aandacht naar zich toetrekken, en uuuuurenlang aan het woord zijn. En dan ook nog zeggen dat ze zo bescheiden zijn. Aargh! Ooit zat ik in een groep waarin iemand ontzettend veel tijd innam door te vertellen over hoe ze nooit aan de beurt kwam...

Wanneer iets je ontzettend irriteert dan is dat heel informatief: hoe meer je je ergert aan die ander, hoe meer dat vertelt over jou. De kwaliteit die achter zo'n allergie schuilgaat is iets waarin jij je nog kunt verbeteren. Terugkomend op mijn voorbeeld: de kwaliteit van aandachttrekkers is waarschijnlijk dat ze goed voor zichzelf kunnen opkomen, en dat in vind ik zelf inderdaad lastig.

Wat hebben kernkwaliteiten met de bijbel te maken?


Dit hele verhaal over kernkwaliteiten deed me plotseling denken aan deze bijbelpassage:

'Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt? Hoe kun je tegen hen zeggen: “Laat mij de splinter uit je oog verwijderen,” zolang je nog een balk in je eigen oog hebt? Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen. (Mattheüs 7: 3-5)'

Het verhaal over de splinter en de balk en kernkwaliteiten


De splinter in het oog van je zuster, is je allergie. Maar het is je allergie, omdat je zelf een balk in je oog hebt. Door jezelf te ontwikkelen en wat aan die 'balk' te doen zul je je niet langer of minder storen aan de 'splinter' van een ander.

Wat vind jij?
Textual description of firstImageUrl

Ga naar het diepe: Soms moet je nieuwe wegen in durven slaan

zondag 24 februari 2019 Comments

Lucas 5, 1-11 vertelt het verhaal van Jezus die tegen de vissers zegt: 'Vaar naar diep water.' Daar hebben de vissers eigenlijk weinig zin. Ze hebben de hele nacht al gevist, en ook nog eens niets gevangen. Maar ze doen het toch, en vangen zoveel vis dat hun netten ervan scheuren.

Durf nieuwe wegen in te slaan


Tijdens een kerkdienst verklaarde de voorganger 'het diepe' met nieuwe wegen durven inslaan. 'In het diepe durven springen,' geen vaste grond meer onder je voeten voelen. In moderne taal gezegd: 'Uit je comfort zone gaan'. Ik vond het een prachtige toepassing van dit bijbelverhaal. Het is inspirerend en hoopgevend, want juist als de vissers naar dat diepe, onbekende gaan, vangen ze veel vis.

Levensles


Wat ik hier als levensles uithaal is dat het goed kan zijn om het oude los te laten, om oude patronen te doorbreken. En dat als je iets nieuws durft te proberen dit soms juist veel meer vruchten afwerpt.

Wat vind jij van 'naar het diepe gaan'?
Textual description of firstImageUrl

10 redenen om naar de kerk te gaan

zondag 17 februari 2019 Comments
naar de kerk

Ik ben niet persé een trouwe kerkganger, in de zin dat ik wekelijks naar de kerk ga. Maar ik ben wel trouw in de zin dat ik er telkens naar terugkeer. De kerk is in die zin een rode draad in mijn leven. Soms kom ik er tijden niet, maar dan ineens, kan ik het verlangen voelen een dienst bij te wonen. En als ik er dan eenmaal ben, voel ik me altijd weer blij en dankbaar dat ik de mogelijkheid heb. Dat blije gevoel van dankbaarheid inspireerde me tot het schrijven van een post over 10 redenen om naar de kerk te gaan.

10 redenen om naar de kerk te gaan


  1. De kerk is een plek van rust en bezinning. In onze hectische maatschappij kan de kerk een rustpunt vormen. En het enige wat je daarvoor hoeft te doen is er naar toe te gaan.
  2. Je hoeft je niet aan te melden voor een kerkdienst. Dat geeft een gevoel van vrijheid.
  3. In de kerk zitten doorgaans mensen die net als jij op zoek zijn naar bezinning of rust.
  4. Een kerkdienst tilt je even boven je aardse beslommeringen uit. Je neemt even een soort van time-out uit je leven.
  5. De preek, overdenking of hoe ze het ook noemen kan nieuwe inzichten opleveren, je verrassen of zelfs inspireren. Ik merk dat een preek me soms de hele week kan bijblijven, en dat ik er over na blijf denken. Dan overdenk ik de De Overdenking : )
  6. Als je vaker naar de kerk gaat, dan ga je de andere mensen kennen. Dat kan een gevoel van gemeenschap geven, die maakt dat je je ingebed voelt.
  7. Aan het eind van een kerkdienst krijg je de zegen mee. Ik vind dat altijd weer een mooi moment, dat me sterkt voor de week die voor me ligt.
  8. In de kerk hoor je mooie muziek. Die muziek kan soms onverwachte emoties oproepen, of dingen in je openen die anders verborgen zouden blijven.
  9. Aan het eind van een kerkdienst is er vaak een kopje koffie.
  10. Het is bijzonder dat in het oneindige heelal, op de planeet aarde, in Nederland op die plek een groepje mensen bij elkaar komt om even letterlijk en figuurlijk stil te staan. En jij bent daarbij.
Hoe ervaar jij de kerk?
Textual description of firstImageUrl

Minister Arie Slob als moderne Farizeeër?

maandag 11 februari 2019 Comments
Bijbelverhaal 2019

Als kind had ik een grote afschuw van de Farizeeërs! In de bijbelverhalen die 'de Meester' voorlas waren ze steevast heel gemeen tegen Jezus, en probeerden ze hem erin te luizen.  Het woord 'Farizeeër' is anno 2019 nog steeds een soort scheldwoord, ook al wordt het niet vaak gebruikt. Als je het woord Farizeeër opzoekt in de online Van Dale dan vind je: schijnheilige, huichelaar.

Toen ik gisteren in de kerk was, vergeleek de voorganger minister Arie Slob met een farizeeër.

Minister Arie Slob als moderne Farizeeër


De 'overdenking,' zoals dat tegenwoordig heet, ging over wetten en regels. En dat die wetten en regels er zijn om ons te beschermen. Maar, die wetten moeten geen doel op zich zelf worden.
Een wet of regel reflecteert een diepere waarheid. Een norm. ms gaat die diepere waarheid, of dat belang boven de regel. 
De voorganger gaf als voorbeeld een weg waarop je maar 30 kilometer mag rijden. Dat is voor ieders veiligheid. Maar wat nou als iemand een ernstig ongeluk heeft gehad, en je wilt die persoon zo snel mogelijk naar het ziekenhuis brengen. In zo'n geval rijd je waarschijnlijk harder dan 30 kilometer per uur. Niet omdat je de regel onzin vindt, maar omdat er op dat moment een groter belang in het geding is.

Hoe kwam de voorganger er nu bij om Arie Slob te vergelijken met een Farizeeër?


Ze gaf als voorbeeld de scholierenstaking van donderdag 7 februari voor een beter klimaatbeleid. Deze scholieren hielden zich die dag niet aan een wet, namelijk de Wet op de Leerplicht. Volgens de voorganger deden ze dat niet omdat ze die wet onzin vinden, maar omdat op dat moment iets anders belangrijker was. In dit geval het klimaat.

De scholieren hielden zich niet aan een regel, maar deden dit vanwege een groter doel.

Maar minister Arie Slob vond dat de scholieren maar in hun eigen tijd moesten staken, oftewel in het weekend. En nu komt de vergelijking met de Farizeeërs.

In de bijbel geneest Jezus regelmatig mensen op de Sabbath. Op die dag mocht hij dat volgens de wet niet doen, dus dat maakte de Fariezeërs erg kwaad. Net als Arie Slob. Arie Slob is een moderne farizeeër omdat hij valt over een wet, terwijl het om iets belangrijkers gaat. Hij zei in verband met de scholierenstaking voor het klimaat:
'Daar is zaterdag een uitstekende dag voor.' 
Of zoals de Farizeeërs destijds zeiden als Jezus iemand genas op zondag: 'Daar zijn andere dagen voor.'

Slotgedachte


Ik houd ervan als bijbelverhalen worden uitgelegd op een manier dat ze van toepassing zijn in het dagelijks leven. De vergelijking van Arie Slob met een farieeër vond ik verrassend, en na het horen van de uitleg, erg treffend.

Regels zijn er niet voor niets, en het is belangrijk dat we ons eraan houden. Maar als er een groter belang speelt, waardoor oorspronkelijk de regel zelfs in het leven is geroepen, dan moet je je niet blind staren op de regel maar op het belang dat de regel dient.

Denk in dit verband ook aan het kinderpardon voor 'gewortelde kinderen van asielzoekers die niet onder het kinderpardon vielen.' Volgens De Regel moesten ze weg uit Nederland.

Maar uiteindelijk woog barmhartigheid zwaarder dan de regel.

Ik geloof niet meer in God. Ik mis hem nog elke dag.

vrijdag 29 november 2013 1 opmerking
'Ik geloof niet meer in God. Ik mis hem nog elke dag.'

Dat zinnetje las ik laatst ergens, en het trof me.

Ik geloofde in God in de hemel, die hemel en aarde gemaakt had

Als kind geloofde ik in het klassieke beeld van God. Als een vriendelijke oude man, hoog in de hemel. Hij hield toezicht op de wereld, en zorgde er voor dat alles weer goed kwam. De God waarin ik als kind geloofde was een liefdevolle God. Een God die er altijd voor je was.

Het kómt niet altijd goed...

Dat beeld van God ben ik kwijtgeraakt. Het leven ís niet rechtvaardig, en het kómt niet altijd goed. En dat komt niet door God, maar gewoon door hoe het leven is.

Maar dat bééld van God, mis ik nog regelmatig. Want het was een veilig en fijn idee dat er daarboven iemand een oogje in het zeil hield. Evenals de belofte dat het uiteindelijk allemaal weer goed zou komen.

Veilig achterop, bij Vader op de fiets

Vandaag hoorde ik tijdens het hardlopen een lied van Paul van Vliet. Het heet 'Veilig achterop, bij vader op de fiets.' Paul van Vliet zingt over hoe veilig hij zich voelde. 'Vader wist de weg, en ik wist nog van niets'.

Het deed me ineens denken aan mijn Godsbeeld! Paul van Vliets lied is een lied van melancholie en verlangen. Naar veiligheid. Als je 'Vader' met een hoofdletter schrijft, heb je ineens het verlangen naar die almachtige, liefhebbende God die voor je zorgt.