Category: Onmoetingen met God
Posts tonen met het label Onmoetingen met God. Alle posts tonen
Textual description of firstImageUrl

Een helpende hand

zondag 16 augustus 2020 Comments
Tijdens een eindeloos lange zomervakantie, met een onophoudelijke zinderende hitte, was ik zwanger van mijn vijfde kind. De kinderen waren landerig, en het was te heet om iets te doen.


Ordinary Time


Toen vond ik zo maar deze muziekvideo Ordinary Time van moeder en zangeres Marie Bellet. De tranen sprongen in mijn ogen van ontroering, want dit lied gaat over het werk van een moeder.

Ik heb het die zomer nog vaak geluisterd, en elke keer gaf het me weer nieuwe moed.

Voor mij was het alsof God me even te hulp kwam.

Textual description of firstImageUrl

Ontmoetingen met God

donderdag 24 maart 2011 3 opmerkingen
Ik rende over een zandpad toen een auto mij luid toeterend passeerde. Verstoord keek ik op, en zag een mij onbekende malloot woest wuiven.
'Stomme mannen altijd,' mopperde ik binnensmonds.
Maar toen viel mij plotseling in: 'God is zeker in een lollige bui vandaag!' En ineens was ik niet meer geïrriteerd, maar glimlachte.

Want ik geloof graag dat iedereen een stukje 'God' in zich draagt, en is het niet prachtig hoe je God dan overal kunt tegenkomen? Het doet me denken aan het lied 'What if God was one of us?'.
Soms kom je hem tegen in de vorm van een lollige bestuurder van een auto, soms in een vriendelijke kassière, soms in de vorm van twee vogeltjes die blijmoedig om elkaar heen dansen.

En toen er een auto naast mij stopte, en een man naar buiten leunde met de woorden: 'Kunt u mij zeggen hoe ik bij de Stadsheidelaan moet komen,' trok ik mijn oordopjes uit mijn oren, en deed uitvoerig verslag.

En toen ik weer verder rende dacht ik bij mezelf: 'Ik hoop dat die meneer denkt: 'Wat was God vriendelijk vandaag.'
Textual description of firstImageUrl

Ontmoeting met God

zondag 6 december 2009 2 opmerkingen
Vandaag kwam ik God weer tegen tijdens het hardlopen. Hij was verkleed als hardloper, met kort krullend haar en paardetanden. Hij lachte vriendelijk naar me en riep: 'Hou vol hè!'

Ik vind lopen een geweldige manier om God tegen te komen. Hij is altijd zo vriendelijk en bemoedigend.

Vandaag kwam ik hem tegen als hardloper, maar ik heb hem ook gezien als de uitbundige kleuren van een prachtige zonsopgang, of als een eenzame struik in de kale winter, met knalroze bessen.

Net als liefde is God overal om je heen.
Je hoeft alleen hem alleen maar te zien.

Ontmoeting met God

vrijdag 2 januari 2009 Comments
Na de geboorte van mijn vierde kind, mijn zoon Ot, hadden we zoals gewoonlijk een kraamhulp die mij en Ot verzorgde, en het huishouden draaiende hield. Ergens tijdens de acht dagen dat ze in ons huis was vertelde ze over haar liefde voor hardlopen. Ze vertelde hoe ze daar altijd zo rustig van werd, hoe ze genoot van de prachtige natuur om haar heen en dat haar gedachten er kalm van werden.

Ik vond hardlopen zo ongeveer de stomste sport die er was. Zo maar in het wilde weg rond rennen, nergens naar toe? Ik snapte daar helemaal niets van. Ik bekeek hardlopers dan ook met een mengeling van onbegrip en medelijden. Maar haar woorden raakten me. De belofte van kalmte en rust raakten een gevoelige snaar, in een periode van kwetsbaarheid en openheid.

De geboorte van een kind heb ik altijd als een soort van crisis ervaren, een breekpunt in mijn leven, die het oude openbrak en ruimte maakte voor nieuwe inzichten. Misschien stond ik daardoor voor het eerst van mijn leven open voor het idee van hardlopen.

Toen ik hersteld was van de bevalling printte ik een beginnersschema uit van het internet, en begon met wandelingen van twintig minuten. Tijdens de wandelingen droeg ik Ot in een babybundler tegen me aan, en kwam helemaal uitgeput thuis. In zo'n drie tot vier maanden bouwde ik dit langzaam maar zeker op tot ik warempel dertig minuten achter elkaar kon hardlopen.

Dat is bijna acht jaar geleden en ik loop nog steeds.

Voor mij is die kraamhulp een ontmoeting met God geweest. Ze kwam in mijn leven op een moment dat ik er voor open stond en gaf me een manier om tot rust te komen, mijn emotionele evenwicht te hervinden in mijn hectische bestaan als moeder.