Textual description of firstImageUrl

De verloren zoon

donderdag 29 maart 2012
Ik dring nooit voor, ik wacht netjes tot iemand is uitgesproken, ik werk hard en ik volg de algemene fatsoensregels. Ik ben wat men noemt: 'een lief meisje'.

Dus als ik het verhaal van de verloren zoon lees voel ik altijd mee met de oudste. Hij doet alles volgens het boekje, blijft netjes thuis en helpt zijn vader, maar wie krijgt het grote feest?! Juist, de jongste die er van door ging en zijn hele erfenis er al doorheen heeft gejaagd.

Maar dat is nog niet eens het ergste! Het ergste vind ik dat het de óúdste zoon is die de slechte pers krijgt omdat hij boos wordt dat zijn broer een feest krijgt en daarmee getuigt van zijn kleinzieligheid.

Als moeder begrijp ik de vreugde van de vader bij het weerzien met zijn verloren zoon helemaal, maar soms lijkt het wel alsof slecht gedrag meer waardering krijgt dan goed gedrag. Denk maar aan de boektitel 'Brave meisjes komen in de hemel, brutale overal'.

De jongste zoon durft zijn eigen weg te zoeken

Toen las ik een andere interpretatie van het verhaal, waarin het gaat om de moed je eigen weg te gaan. De oudste zoon doet wat de sociale normen voorschrijven en is braaf, maar gefrustreerd! De jongste zoon daarentegen durfde wel zijn eigen weg te gaan.

2 opmerkingen

  1. Ik voel met je mee, Nicole, ik ben ook zo'n braverik. Voel me al schuldig als ik een keertje met de fiets door rood rijd, terwijl er in de verste verte geen levende ziel te bekennen is...

    Ooit las ik ergens dat het verhaal rond de oudste zoon er later bijgekomen is. Dat het verhaal dus oorspronkelijk alleen ging over de (jongste) zoon en zijn vader. Dat vond ik wel interessant.

    En inderdaad, de moraal is vgls mij ook: met vallen en opstaan je eigen weg gaan door het leven, door schade en schande wijs worden, risico's durven nemen, worden wie je bent i.p.v. je conformeren. Dat soort dingen. (en daar ben jij wel hard mee bezig, als ik zo je blog lees ;)

    Groetjes,
    Liesbeth

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, daar raak je een zeer punt..... Maar de vader zegt ook tegen de oudste zoon: "Al het mijne is ook het jouwe en uw broeder heeft de erfenis al gebruikt". Hoewel de vader verschrikkelijk blij is met de terugkomst van de verloren zoon, is zijn oudste zoon toch de erfgenaam. Hetzelfde thema komt terug bij Martha en Maria. Martha zorgt voor de gasten en werkt zich in het zweet en Maria zit alleen maar te luisteren aan Jezus zijn voeten. Ook daar wordt tegen Martha gezegd: "Maria heeft het betere deel gekozen". Ik vat het altijd maar zo op: het is meer een vermaning dat we niet moeten klikken, niet naar een ander moeten kijken en dan jaloers worden. Ieder heeft zijn eigen keuzes en zijn eigen moeilijkheden daarbij. Je vergeet dat de jongste zoon eerst zo ver moest komen dat hij bij de varkens het eten van hun moest eten. Ze komen wel overal, brutale mensen, maar ik persoonlijk wil niet overal komen........

    BeantwoordenVerwijderen