Textual description of firstImageUrl

Job

zaterdag 29 januari 2011 2 opmerkingen
Een goede vriend van mijn man werd achtereenvolgens ontslagen, van diefstal beticht door zijn voormalige baas, zijn vrouw kreeg een hersentumor, en ze konden hun huis niet aan de straatstenen kwijt, waardoor hun toekomstplannen voor een Bed and Breakfast in Noord-Holland in het water vielen. Het híéld maar niet op!

Hij lijkt Job wel

Onverbiddelijk drong de vergelijking met Job zich aan mij op. Job, die in de bijbel tegenslag na tegenslag te verwerken krijgt, nadat God een soort van weddenschap met de duivel is aangegaan. De inzet is Jobs trouw aan God: blijft hij in God geloven als zijn leven een aaneenschakeling van ellende wordt?

Deze week las ik dit verhaal aan de kinderen voor, die diep verontwaardigd waren over God, die de duivel toestemming gaf Job zo door de mangel te halen. 'Ik denk dat we het verhaal niet goed begrijpen,' vertelde ik hen, en daarvan ben ik overtuigd!

De heer heeft gegeven, de heer heeft genomen

Ook staat in dit bijbelboek het bittere: 'De heer heeft gegeven, de heer heeft genomen.' Toen de oudste dochter van mijn zwager op negenjarige leeftijd overleed aan leukemie, kreeg op precies dezelfde dag mijn zus een zoontje. Mijn schoonmoeder zei toen: 'De heer heeft gegeven, de heer heeft genomen,' maar daar geloof ik niks van!

Wat ís de boodschap van het verhaal van Job?

Maar wat de verborgen boodschap van Job nou eigenlijk is, daar ben ik nog niet uit. Of zou het zijn wat de geplaagde vriend van Floris zei: 'Je krijg kracht naar kruis,' en 'Je krijgt nooit meer dan je kunt dragen, en blijkbaar kan ik veel dragen.'
Textual description of firstImageUrl

Naar aanleiding van de post van gisteren

woensdag 26 januari 2011 2 opmerkingen
- Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen! -

















Woordeloze Woensdag
Textual description of firstImageUrl

Balk in mijn oog

dinsdag 25 januari 2011 1 opmerking
'Ik heb voor Marieke een opzetje gemaakt voor haar praktijk, maar ze reageert zo langzaam op dingen die ik mail,' klaagde ik tegen mijn jongste zus.
Het was even stil, toen zei mijn jongste zus op ferme toon: 'Jij reageert zelf ook heel traag op mailtjes.'

Verbouwereerd liet ik dit nieuws tot mij doordringen, en moest plotseling denken aan het bijbelverhaal over de balk en de splinter in Mattheüs 7.

'Waarom kijkt u naar de splinter in het oog van een ander, en merkt u de balk niet op in uw eigen oog? Hoe durft u tegen hem te zeggen: 'Laat mij die splinter eens uit uw oog halen, terwijl u zelf een balk in uw oog hebt. Huichelaar die u bent! Verwijder eerst die balk uit uw eigen oog, dan ziet u pas scherp genoeg om die spliner uit het oog van de ander te halen.'

Nederig dankte ik mijn zusje voor haar feedback, en wreef in mijn ogen, waar ik een grote balk wist.
Textual description of firstImageUrl

Barmhartige Samaritanen op de weg

vrijdag 21 januari 2011 2 opmerkingen
Ik wandelde met Ot en Piet naar school, toen ik plotsklaps een keiharde klap hoorde, gevolgd door een wilde kreet.
Verwilderd keek ik om me heen, en zag toen dat een moeder van school was aangereden. Ze lag op straat, en haar dochtertje stortte zich op haar en jammerde: 'Mama!!!'

De schrik van haar dochtertje trof mij nog het meest. De automobiliste die het ongeluk veroorzaakte sprong al excuserend uit haar auto, en kreeg er flink van langs van de gevallen moeder. Ik haalde opgelucht adem: ze was in ieder geval niet heel erg gewond, ook al lag ze nog steeds op straat.

Al snel was er een verkeersopstopping, en sprongen allerhande voorbijgangers van hun fiets om te helpen. Iemand belde een ambulance, een andere moeder telefoneerde de echtgenoot van de aangereden vrouw, en nog weer een andere moeder nam haar kinderen mee naar school. En uit één van de huizen kwam iemand met een fleece deken die ze zorgzaam over de vrouw neerlegde.

Mijn rol bestond er uit de fiets met daarop kinderen van een vriendin van de gevallen vrouw vast te houden, zodat zij haar handen vrij had om zich om haar te bekommeren.

En terwijl ik alles zo aanzag, dacht ik dat het zo slecht nog niet is in onze wereld. Iedereen is bereid tot helpen, en schiet ook echt te hulp!

We hebben in Nederland nog veel Barmhartige Samaritanen, en zo lang we die hebben, zijn er niet zoveel beren op de weg.
Textual description of firstImageUrl

Jezus gaat met zijn tijd mee.

woensdag 19 januari 2011 7 opmerkingen









Woordeloze Woensdag
Textual description of firstImageUrl

Boekbespreking: De spirituele Jezus

zaterdag 15 januari 2011 1 opmerking
In Gerjo van der Horsts boek, 'De Spirituele Jezus', leren we Jezus kennen als méns. Maar wel een heel bijzonder mens. Als een mens die geïnspireerd werd door Gods geest, 'de Christuskracht'.

Het is bijzonder om de verhalen die ik als kind zo vaak gehoord heb, vanuit een meer ménselijk perspectief te lezen. De wijn op de bruiloft, het verraad van Judas, het verhaal van Martha en Maria en nog veel meer.

De stijl van het boek is hier en daar wat kinderlijk, en ik heb zelfs overwogen het voor te lezen aan de kinderen, maar dat bleek toch te hoog gegrepen. Maar het boek leest dus makkelijk weg, en is toegankelijk geschreven.

Ik vond het echt de moeite waard om te lezen, want het biedt een nieuw en breder perspectief op het Nieuwe Testament.

De belangrijkste boodschap van de Jezus in dit boek is dat het Koninkrijk van God dichterbij is dan we denken: het zit namelijk in onszelf!

Praktische informatie

Het boek is o.a. te koop bij Bol.com voor 19,90, en is uitgegeven voor Uitgeverij Gopher.

Bezoek ook Gerjo's website!

De spirituele Jezus
De spirituele Jezus
Horst, G. van der
Textual description of firstImageUrl

Zussen

woensdag 12 januari 2011 2 opmerkingen
Mijn middelste zus arriveerde op een zondag, keurig op tijd voor het middageten, bij mijn ouders. Ze trof daar een heerlijke, zelfgemaakte stamppot-witte-kool-met-spekjes, aan. Met veel liefde bereidt door mijn moeder, en op speciaal verzoek van mijn jongste zusje gemaakt.

Omdat mijn jongste zus wilde uitslapen kwam ze pas later, maar na telefonisch contact vond ze het prima als er alvast gegeten werd. Zolang er maar wat voor haar over bleef.

Mijn moeder schepte mijn middelste zus een portie stamppot op, en voegde daarbij 6 spekjes. Op het bord van mijn jongste zus daarentegen prijkten er wel 20.
Verbouwereerd vroeg mijn middelste zus: 'Waarom heb ik maar zo weinig, en zíj zoveel?!'
'Ze vind het zoo lekker,' antwoordde mijn moeder. 'Bovendien, zij komt niet zo vaak.'

Toen mijn middelste zus mij deze anekdote uit de doeken deed, hoorde ik nog de ergernis in haar stem. En aan het eind van het verhaal concludeerde ze verbluft: 'Ik ben gewoon die oudste zoon uit het verhaal van de Verloren Zoon!'

Ik knikte enthousiast van herkenning. 'Ik heb dat verhaal ook nooit begrepen,' riep ik. 'Ik vind die oudste zoon altijd zielig!'

En later hebben we met z'n drieën, gezusterlijk geglimlacht om zo'n oud verhaal, in een nieuw jasje.