Textual description of firstImageUrl

Kerkdienst prins William en Kate Middleton

vrijdag 29 april 2011 3 opmerkingen
In deze tijd waarin de ene gadget de andere opvolgt, kerken leeglopen, en politici twitteren, deed de huwelijkscerominie van prins William en Kate Middelton in Westminister Abbey, bijna middeleeuws aan.

De taal is abstract en plechtstatig, de liederen dateren uit rond 1600, en de kleding van de aartsbisschop werd ook eeuwen geleden ontworpen. Alleen het publiek en de bruid verraden enigszins dat het 2011 is. Speurend keek ik naar het publiek, of die niet stiekem hun mening over Kate's trouwjurk zaten te twitteren.

En toen moest ik denken aan Klaas Hendriksens boek 'Geloven in een God die niet bestaat' waarin hij schrijft dat de kerk als instituut compleet uit de tijd is. Ter illustratie:

'Stel je voor, je weet an niets en je vraagt: 'Is hier ook een wc?' En je krijgt als antwoord: 'Ja, naast de consistoriekamer, ziet u daar de kerkrentmeester die bij het liturisch centrum staat te praten met de tertius van het breed moderamen van de classis?' Dan heb je toch al lang in je broek geplast?'

En terwijl ik ondanks mezelf, enigszins ontroerd naar de plechtigheid keek, vroeg ik me af waarom we anno 2011 teruggrijpen naar zulke oude rituelen en draaiboeken. Is dat omdat we nog geen goed alternatief hebben gevonden? Of omdat het universele waarheden zijn?

Wat heeft deze kerkdienst te maken met de tijd waarin wij leven, anno 2011?
Textual description of firstImageUrl

Na het zingen de kerk uit

woensdag 27 april 2011 4 opmerkingen
Deze kregen mijn jongste dochter en ik, toen we tweede Paasdag de kerk verlieten!

















Woordeloze Woensdag
Textual description of firstImageUrl

Goede Vrijdag

zaterdag 23 april 2011 1 opmerking
Toen ik even niet oplette is Goede Vrijdag gekomen en gegaan. Nu is het zaterdag en bekruipt mij het gevoel van een gemiste kans.

In plaats van even te staan bij de betekenis van Goede Vrijdag, is de dag verdwenen in een wirwar van allerhande klusjes, en boodschappen doen. En het hielp ook niet dat mijn oudste dochter gewoon school had!

Ik troost mezelf met het feit dat ik de kinderen deze week in ieder geval nog het laatste avondmaal heb voorgelezen, evenals Petrus' verraad, en de kraaiende haan. Maar voor volgend jaar neem ik me voor, beter stil te staan bij Goede Vrijdag. Zodat het echt een goede vrijdag wordt.

En wijs geworden, neem ik me hierbij plechtig voor Tweede Paasdag naar de kerk te gaan. In een naburig dorp is er dan een jongerendienst om 10 uur, met een heus koor.

Leven met het kerkelijk jaar biedt structuur, en een verdieping van het leven, die ik anders makkelijk verlies in de waan van de dag.

Soms moet je bewust de stilte en de rust opzoeken.
Textual description of firstImageUrl

De verborgen les in het verhaal van de 5 dwaze, en 5 wijze meisjes

maandag 11 april 2011 1 opmerking
Op mijn nachtkastje ligt Echkart Tolle's boek De kracht van het Nu, en elke avond voor het slapen gaan lees ik enkele passages.

Niet teveel, want het is pittige stof, en ik wil niks missen! Na het lezen ga ik liggen, en hoop dat gedurende de nacht het gelezene deel wordt van mijn psyche.

Leef in het nu

Eckhart Tolle's boodschap is dat je moet leven in het nu, en tot mijn verrassing staat de bijbel volgens hem vol met dezelfde boodschap! Zo is volgens Eckhart Tolle het verhaal van de vijf dwaze, en de vijf wijze meisjes, een verwijzing naar het belang van het leven in het nu! Wie had dat gedacht?! Ik dacht dat het gewoon over vijf dwaze, en vijf wijze meisjes ging!

De verborgen les

Eckhart Tolle legt het als volgt uit:

De vijf dwaze (onbewuste) meisjes, hebben niet genoeg olie (bewustzijn) om hun lampen brandend te houden (in het nu te blijven) en missen zo de bruidegom (het Nu), en lopen zo het huwelijksfeest (verlichting) mis.

De wijze vrouwen daarentegen hebben wel voldoende olie = bewustzijn.

Ik vind het een prachtige uitleg van dit verhaal!

Het verhaal van de vijf dwaze en de vijf wijze meisjes

Matteüs 25:1-13

1 Dan zal het met het koninkrijk van de hemel zijn als met tien meisjes die hun olielampen hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. 2 Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. 3 De dwaze meisjes hadden wel hun lampen gepakt, maar geen extra olie. 4 De wijze meisjes hadden behalve hun lampen ook olie in kruiken bij zich. 5 Omdat de bruidegom op zich liet wachten, werden ze allemaal slaperig en dommelden ze in. 6 Midden in de nacht klonk er luid geroep: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.” 7 Dat wekte de meisjes en ze brachten hun olielampen in orde. 8 De dwaze meisjes zeiden tegen de wijze: “Geef ons wat van jullie olie, want onze lampen gaan al uit.” 9 De wijze meisjes antwoordden: “Nee, straks is er nog te weinig voor ons en jullie samen. Zoek liever een verkoper en koop zelf olie.” 10 Terwijl zij op olie uit waren, arriveerde de bruidegom, en zij die klaarstonden gingen met hem naar binnen voor het bruiloftsfeest, waarna de deur gesloten werd. 11 Enige tijd later kwamen ook de andere meisjes. Ze riepen: “Heer, heer, laat ons binnen!” 12 Maar hij antwoordde: “Ik ken jullie werkelijk niet.” 13 Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag en op welk tijdstip hij komt.

Uit: De Nieuwe Bijbelvertaling
Textual description of firstImageUrl

Random Acts of Kindness

zondag 3 april 2011 Comments
'Streef er naar elke dag minstens één goede daad te doen,' dat is een boodschap die ik mijn kinderen graag meegeef.

Het hoeft niet groots te zijn: iemand helpen met een som, een tas helpen dragen, een deur voor iemand open houden. Het zijn kleine gebaren, maar ze maken de wereld een stukje mooier. Daarvan ben ik overtuigd.

Random Acts of Kindness

In Amerika is er zelfs een heuse website voor zogenaamde Random Acts of Kindness. Op de site kun je verhalen lezen van vriendelijke gebaren, en is er een 'Kindness Idea of the Day'.

Ik ontving een Random Act of Kindness!

Gisteren ontving ik zelf een 'random act of kindness' van een collega-blogger: Johanna! Ze had op mijn blog gelezen dat mijn man het betreurde dat zijn voorraad, door zijn oma gebreide, sokken op was.

Zijn oma leeft niet meer, en de voorraad wordt dus niet meer aangevuld. Toen kreeg ik een mailtje van Johanna, waarin ze vroeg naar de maat van mijn man, en gisteren arriveerde per post een pakketje met daarin een paar zelfgebreide sokken! Mijn man is er helemaal blij mee, want ze zijn precies zoals zijn oma ze maakte.

Johanna's gebaar geeft mij een warm gevoel, en deed mij denken aan een bijbelverhaal dat als kind veel indruk op mij maakte!

Mattheüs: 25: 35-40

'Want ik had honger en u gaf mij te eten, ik had dorst en u gaf mij te drinken, ik was een vreemdeling en u verleende mij onderdak, ik ging schamel gekleed en u gaf mij kleren, ik was ziek en u verzorgde mij, ik zat gevangen en u kwam mij bezoeken.'

En de rechtvaardigen zullen hem vragen: Heer, wij hebben u nooit hongerig of dorstig gezien; hoe hebben we u dan te eten of te drinken kunnen geven? We hebben nooit gezien dat u vreemdeling was of schamel gekleed ging; hoe hebben we u dan onderdak kunnen verlenen en kleren kunnen geven? We hebben nooit gezien dat u ziek was of in de gevangenis; hoe hebben we u dan kunnen bezoeken?

Dan zal de Koning antwoorden: Luister goed naar wat ik u zeg: al wat u gedaan hebt voor één van mijn broeders hier, al was het de onbelanrijkste, hebt u voor mij gedaan!'


Dan betreurde ik altijd het gebrek aan zwervers bij ons in het buitengebied, want als kind wilde ik niets liever dan zo'n zwerver helpen, en indirect Jezus!

Omzien naar elkaar

Als volwassene bekoort mij vooral de boodschap, een helpende hand uit te steken naar je medemens.

En als ik om mij heen kijk, dan zie ik heel veel mensen die omzien naar anderen!